دانلود مقاله ناهنجاری‌های متابولیکی و تغذیه‌ای در نشخوارکنندگان

دانلود مقاله

ناهنجاری‌های متابولیکی و تغذیه‌ای در نشخوارکنندگان

در دهه‌های گذشته در پی به نژادی، گاوهایی با تولید فراوان و دوره شیردهی طولانی پدید آمده‌اند که در زمینۀ تغذیه با دشوارهای ویژه‌ای روبرو هستند. بیماری‌های متابولیک، به عنوان شایع‌ترین بیماری‌ها در گاوداری‌های صنعتی، در شمار این دشواری‌ها هستند. مفهوم تولید فراوان و دوره شیردهی طولانی را می‌توان با مقایسه نژادهای گوشتی و شیری روشن کرد. ماده گاوهای گوشتی روزانه اندکی شیر برای تغذیه گوساله‌های خود فراهم می‌کنند که در اوج شیردهی به حدود ۹ کیلوگرم در روز می‌رسد. دورۀ شیردهی این گاوها نزدیک به ۳ ماه است. گاوهای شیری بسیار فراتر از نیاز گوساله‌های خود شیر تولید می‌کنند. شیر این گاوها در اوج شیردهی (حدود ۶۰ روز پس از زایمان) حتی به بیش از ۵ کیلوگرم در روز می‌رسد و پس از آن نیز به تندی پایین نمی‌آید و می‌تواند ۱۰ ماه یا بیشتر ادامه یابد.

امروزه مزارع پرورش گاو شیری نسبت به دهه‌های قبل ظرفیت تولید شیر بیشتری دارند که ناشی از بهبود ژنتیکی و مواد خوراکی می‌باشد. حفظ سلامتی و بهبود گله‌های شیری مستلزم وجود مدیریت عالی (آگاهی بیشتر از مسائل مربوط به سلامتی دام) است که در صورتیکه به این مسائل توجه نشود نمی‌توان از حداکثر توانایی ژنتیکی دام استفاده کرد. این مسائل و مشکلات سلامتی در حول و حوش زایش تنش زیادی به دام وارد می‌کنند و در زمان شیردهی انتظار می‌رود که افزایش یابند.

با سپری شدن دورۀ انتقال و ورود دام به دورۀ شیردهی نیازهای انرژی، پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی به منظور حفظ عملکرد بهینه سامانۀ ایمنی افزایش می‌یابد تا تداوم سلامتی و حفظ سطح بالای تولید مثل و تولید شیر در گاو نیز حفظ شود.

همراه با افزایش تولید در گاوهای شیری، نیازهای غذایی آنان نیز افزایشی چشمگیر یافته است تا جایی که شاید در برخی از مراحل شیردهی تأمین این نیازها دشوار یا غیر ممکن باشد. فراهم نشدن نیازهای غذایی، متابولیسم مواد مغذی را آشفته یا نماهنگ می‌سازد و گاو را به بیماری‌های متابولیک دچار می‌کند. افزودن بر کمبود مواد مغذی، ازدیاد برخی از آن‌ها نیز می‌تواند سبب بروز بیماری‌های متابولیک شود.